hej,
sporo ostatnio było dyskusji o figurach (była nawet praca domowa), o skuteczności, realności. Mam taki tekst i go zamieszczam - licząc, że przyda się w rozmyślaniach:
"Trójkąt, kwadrat i koło
W znacznej części etykiety dojo przeplatają się elementy praktyki z filozofią aikido. Pojawiają się również symbole. Zrozumienie symbolu nie sprawia większego problemu. Trudniej jest pojąć elementy filozofii. Całą siłą napędową rozwoju w aikido jest systematyczny trening, to udział z zajęciach pozwala dostrzec mądrość aikido. Zmiany jakościowe w relacjach z uke, bezpośrednio pobudzają do refleksji, szacunku oraz poszukiwania nowych i co ważne własnych rozwiązań. Symbolika i filozofia przewija się w każdej sztuce walki. Zawsze łączą się one z praktyką. Symbol przypomina, nakazuje i utożsamia z podejmowanymi działaniami. Na początku praktyki sztuki walki symbolika i filozofia dodaje kolorytu do codziennych czynności ruchowych w dojo. Jednak z czasem pozwala głębiej poznać i zrozumieć sensowność budo. Filozofia pozostawia w świadomości ćwiczących fakt wkroczenia na drogę wojownika (jap. budo). Japońskie sztuki walki takie jak: aikido, judo, kyudo, iaido, jodo, karatedo czy kendo zawierają w swojej nazwie do. W szerokim rozumieniu „do” (tłum. droga) to proces poznania i rozwoju człowieka poprzez sztukę walki. Rozwój na tak przyjętej drodze poznania jest ciągły. Wielcy mistrzowie wykazują dużą pokorę i dystans do swoich umiejętności, wciąż poszukują i doskonalą swoje rzemiosło. Choć umiejętności mistrzowskie są ponad normalne dla przeciętnego człowieka, to dla mistrza budo wciąż ideał nie został osiągnięty. Na drogę budo wkracza się i podąża jej kierunkiem, kształtując osobowość i mądrość. Konsekwencją rozwoju powyższych wartości jest dbałość o swoją fizyczność. Aikido nie nauczy nikogo jak żyć, jak rozmawiać, ale wskaże na możliwości i sposoby. Stopniowo ukaże ograniczenia ciała i psychiki, jak również umożliwi poznanie nowych potencjalnych możliwości człowieka. Zasady techniczne są wypadkową filozofii kompromisu, asertywności i dyskusji. W każdym z tych pojęć przewija się swoista równowaga: wymiana poglądów, określenie swojego stanowiska, umiejętność słuchania i elastyczność myślenia. Filozoficznie trening i techniki aikido to narzędzia służące do osiągnięcia tej uniwersalnej równowagi. Praktycznie droga harmonii wyznacza kierunki poszukiwań sposobu na aktywne życie, twórczego spędzania czasu i samodoskonalenia w sztuce. Pojmowanie sensu stricte filozofii budo i rozumienie rzeczywistości w kategoriach symbolu w prostej linii prowadzi do mistycyzmu. Filozofia budo nie jest rodzajem czczenia czy wiary, przede wszystkim ma wzmagać motywację do pracy nad sobą, pomagać w odnalezieniu wartości prospołecznych, kształtowaniu silnego charakteru i mądrości.
Symbolicznie za pomocą figur: trójkąta, okręgu i kwadratu przedstawione są kierunki poszukiwań w aikido.
Trójkąt w aikido symbolizuje stabilność, trwałość i siłę płynącą z harmonijnego połączenia trzech elementów: fizyczności (ciało), osobowości i charakteru (duch) oraz wiedzy i inteligencji (elastyczność i sprawność umysłu). Oznacza to samodoskonalenie w tych trzech sferach ludzkiej postaci, a każde zaniedbanie to zachwianie stabilności i idei rozwoju. Trójkąt łącząc te trzy elementy wyznacza kierunek rozwoju w aikido. Prostym przykładem jest chociażby pozycja kamae. Wymaga ona przygotowania motorycznego ciała oraz umiejętności płynących z wiedzy i bystrości umysłu, co symbolicznie tworzy dwa boki trójkąta. Trzeci bok to czystość i otwartość umysłu, wewnętrzny spokój pozwalający dostosować się do uke i wyznaczyć cel działania. Harmonia kamae to właśnie odnalezienie tych trzech elementów. Efektem właściwego kamae jest odporność na działanie przeszkód oraz stan swobodnego myślenia i działania. Kamae pozwala na omijanie ograniczających reakcję bodźców płynących z zewnątrz. Kamae będzie również symbolem wewnętrznej harmonii i energii. Doskonalenie kamae i poszukiwanie wewnętrznej równowagi to aikitaiso. Fizycznie trójkątowi odpowiada zasada irimi.
Zewnętrzne przejawy harmonii symbolizuje okrąg. Przez to, że jest doskonały nie ma możliwości zachwiania jego równowagi. Filozofia okręgu to poszukiwanie i odnajdywanie rozwiązań problemu, to również sztuka znalezienia się w jego centrum. Jak mówi mistrz Savegnago: trzeba dostrzegać i rozumieć cały problem, żeby można było go skutecznie rozwiązać. Sztuka i filozofia stabilnego centrum to seika tanden. Praktycznie centrum (jap. hara) to określenie środka ciężkości ciała. Punkt zlokalizowany jest około 5 cm pod pępkiem. Biomechanicznie nie poruszony seika tanden zapewnia stabilność pozycji, a panowanie nad nim w ruchu zapewnia trwałą kontrolę całego ciała. Według wschodniej medycyny naturalnej to w seika tanden znajdują się główne ośrodki witalne człowieka i źródło jego energii. Stabilne centrum i okrąg to wyznaczniki umiejętności wymiany energii, elastyczności i przejmowania intencji działań. Będąc w środku problemu lub akceptując go dajemy sobie możliwości dalszych działań. Okrąg jest więc symbolem elastyczności działań, nieprzerwanego poznania i akceptacji tego co nas otacza. Okrąg widoczny jest w elementach techniki: tenkan i meguri, obroty i zwroty ciała mające za zadanie zmienić kierunek i impet ataku. Praktycznym wyrazem filozofii okręgu jest randori, będące sztuką wychodzenia z okręgu pozostając jednocześnie w sercu problemu.
Nie odstępowanie od swojego stanowiska i zasad oraz podążanie wybraną drogą symbolizuje kwadrat. Kwadrat jest symbolem pewności i słuszności swoich działań. To rodzaj wytrzymałości i trwałości w długim procesie poznania aikido. Fizycznie kwadrat symbolizuje zespolenie ciała i umysłu dla osiągnięcia pełnej kontroli."
pozdrawiam
Marcin sensei
niedziela, 12 maja 2019
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz